waszyngtończyk

waszyngtończyk (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvaʃɨ̃ŋkˈtɔ̃j̃n͇ʧ̑ɨk], AS: [vašỹŋktõĩ ̯ṇčyk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• rozs. artyk.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Waszyngtonu, stołecznego miasta Stanów Zjednoczonych

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	waszyngtończyk	waszyngtończycy
dopełniacz	waszyngtończyka	waszyngtończyków
celownik	waszyngtończykowi	waszyngtończykom
biernik	waszyngtończyka	waszyngtończyków
narzędnik	waszyngtończykiem	waszyngtończykami
miejscownik	waszyngtończyku	waszyngtończykach
wołacz	waszyngtończyku	waszyngtończycy

przykłady:

(1.1) Większość waszyngtończyków jest Afroamerykanami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mieszkaniec

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Waszyngton mos/mrz, Waszyngtończyk mos, Waszyngtonka ż

forma żeńska waszyngtonka ż

przym. waszyngtoński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Waszyngton + -czyk

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Washingtonian
• baskijski: (1.1) washingtondar
• hiszpański: (1.1) washingtoniano m
• rosyjski: (1.1) вашингтонец m
• słowacki: (1.1) Washingtončan m
• ukraiński: (1.1) вашингтонець m
• włoski: (1.1) washingtoniano m

źródła: