wartownik

wartownik (język polski)

wartownik (1.1)

wartownicy (1.1)

wymowa:

IPA: [varˈtɔvʲɲik], AS: [vartovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto służbowo pilnuje, ubezpiecza jakiś obiekt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) stróż, szyldwach

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. warta ż, wartownia ż, wartowanie n

forma żeńska wartowniczka ż

czas. wartować ndk.

przym. wartowniczy

przysł. wartowniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) gardisto, gardostaranto, gardosoldato
• litewski: (1.1) sargybinis m
• nowogrecki: (1.1) σκοπός m
• ukraiński: (1.1) вартовий m

źródła: