walentynka

walentynka (język polski)

walentynki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌvalɛ̃nˈtɨ̃nka], AS: [valẽntỹnka], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anonimowy drobny upominek lub kartka z życzeniami na walentynki, zwykle ozdobiona sercem, będąca wyrazem adoracji

(1.2) liter. krótki wiersz o charakterze madrygału, zawierający wyznania miłosne lub komplement; zob. też walentynka w Wikipedii

(1.3) osoba obdarowana z okazji walentynek

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	walentynka	walentynki
dopełniacz	walentynki	walentynek
celownik	walentynce	walentynkom
biernik	walentynkę	walentynki
narzędnik	walentynką	walentynkami
miejscownik	walentynce	walentynkach
wołacz	walentynko	walentynki

przykłady:

(1.1) Jacku, pamiętaj, że walentynek nie podpisuje się.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) upominek

(1.2) wiersz

(1.3) adorowany, adorowana

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. walentynki nmos, Walenty m, Walentyna ż

przym. walentynkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ang. valentine

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) valentine; (1.3) valentine
• bułgarski: (1.1) валентинка ż
• rosyjski: (1.1) валентинка ż
• ukraiński: (1.1) валенти́нка ż

źródła: