walencja

walencja (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. zdolność otwierania pozycji w wyrazie, które mogą być zajęte przez inne elementy gramatyczne lub leksykalne; zob. też walencja (językoznawstwo) w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) walencja idiosynkratyczna

synonimy:

(1.1) łączliwość, konotacja, intencja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) czasownik awalentny, czasownik monowalentny, czasownik biwalentny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. valence

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) connotation, valency
• francuski: (1.1) valence ż
• niemiecki: (1.1) Valenz ż, Wertigkeit ż

źródła: