włazić w dupę

włazić w dupę (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvwaʑid͡ʑ ˈv‿dupɛ], AS: [vu̯aźiʒ́ v‿dupe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• denazal.• udźw. międzywyr.• przyim. nie tw. syl.

^ⓘ

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) przen. grub. bezceremonialnie podlizywać się, starać się przypodobać

odmiana:

(1.1) związek rządu, zob. włazić + „w dupę” nieodm.

przykłady:

(1.1) Ten gość to palant. Kiedy ktoś taki chce utrzymać swoją pozycję, to musi włazić w dupę, komu trzeba, podlizywać się, jak większość tutaj.

składnia:

(1.1) podmiot osobowy + włazić + C. (komuś) + w dupę

kolokacje:

synonimy:

(1.1) włazić do dupy, wchodzić w dupę, wchodzić do dupy, wchodzić bez mydła, wchodzić w tyłek bez mydła, lizać dupę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. włazidupstwo n, włazodup mos, włazidupa mos/ż, włazidupek mos

związki frazeologiczne:

włazić w dupę bez mydła • włazić w dupę bez wazeliny • włazić w dupę gładko jak wazelina

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. czopek

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kiss someone's ass
• czeski: (1.1) lézt do prdele
• galicyjski: (1.1) lamberlle o cu a alguén
• hiszpański: (1.1) lamer el culo
• rosyjski: (1.1) лезть в жопу

źródła: