wędkarz

wędkarz (język polski)

wędkarz (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvɛ̃ntkaʃ], AS: [vẽntkaš], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba łowiąca ryby na wędkę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wędkarz	wędkarze
dopełniacz	wędkarza	wędkarzy
celownik	wędkarzowi	wędkarzom
biernik	wędkarza	wędkarzy
narzędnik	wędkarzem	wędkarzami
miejscownik	wędkarzu	wędkarzach
wołacz	wędkarzu	wędkarze

przykłady:

(1.1) Mój dziadek jest wędkarzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wędka ż, wędkarstwo n, wędkowanie n

forma żeńska wędkarka

czas. wędkować ndk.

przym. wędkarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. rybak

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fisherman, fisher, angler
• baskijski: (1.1) arrantzale
• białoruski: (1.1) рыбалоў m
• czeski: (1.1) (sportovní) rybář m
• esperanto: (1.1) fiŝisto, fiŝkaptisto
• hiszpański: (1.1) pescador m
• nauruański: (1.1) amen ijo
• niemiecki: (1.1) Angler m
• nowogrecki: (1.1) ψαράς
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) рыболов m
• ukraiński: (1.1) вудкар m
• włoski: (1.1) pescatore di canna m

źródła: