wądół

wądół (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɔ̃nduw], AS: [võnduu̯], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. głęboka dolina z podmokłym dnem

(1.2) przest. dół, rów

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wądół	wądoły
dopełniacz	wądołu	wądołów
celownik	wądołowi	wądołom
biernik	wądół	wądoły
narzędnik	wądołem	wądołami
miejscownik	wądole	wądołach
wołacz	wądole	wądoły

przykłady:

(1.1) Z gór schodzą śniegi zakosami stoków, / Koczują w lasach nim szczezną w wądołach.

(1.2) Zakop ten wądół!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) jar, parów

(1.2) wybój

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wądolec mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

wądół (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geogr. wąwóz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: