vorgeben (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfoːɐ̯ɡeːbən] IPA[ɡaːp ˈfoːɐ̯] IPA[ˈfoːɐ̯ɡəɡeːbən]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) (wstępnie) wyznaczać, wyznaczyć, ustalać, ustalić
odmiana:
(1.1)[1] vorgeben (gibt vor), gab vor, vorgegeben (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Vorgeben n, Vorgabe ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: gebenabgebenangebenaufgebenausgebenbegebenbeigebendurchgebeneingebenergebenhergebenhingebenmitgebennachgebenübergebenumgebenvergebenvorgebenweggebenweitergebenwiedergebenzugebenzurückgeben
źródła: