vinst
vinst (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1-4) en vinst, vinsten, vinster, vinsterna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nettovinst • bruttovinst
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 541.