vinglig

vinglig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) chwiejny, chwiejący się, zataczający się

(1.2) przen. chwiejny, niepewny, niezdecydowany

odmiana:

(1) vinglig, vingligt, vingliga; st. wyższy vingligare; st. najwyższy vingligast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) på vingliga ben → na chwiejnych nogach • en vinglig färd → jazda wężykiem

synonimy:

(1.1) vacklande, raglande, ostadig, skranglig, svajig

(1.2) velig, osäker, obeslutsam

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vinglighet

czas. vingla

przysł. vingligt

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. vingla + -ig → chwiać się + …tworzy przymiotnik

uwagi:

źródła: