verziehen

verziehen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fɛɐ̯ˈʦiːən] IPA: [fɛɐ̯ˈʦoːk] IPA: [fɛɐ̯ˈʦoːɡn̩]

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny, nierozdzielnie złożony

(1.1) wykrzywiać, wykrzywić (np. minę, twarz)

(1.2) wypaczać, wypaczyć, deformować (się)

(1.3) rozpieszczać, rozpieścić, rozpuszczać, rozpuścić (o wychowaniu dziecka)

(1.4) rozchodzić się, rozpraszać się, znikać

(1.5) usunąć się, wycofać się, zniknąć

(1.6) pot. wynosić się, znikać

(1.7) (tylko w Perf.) wyprowadzić się, przenieść się

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika verzeihen

odmiana:

(1.1-7) verziehen (verzieht), verzog, verzogen (haben)

(2.1) zob. verzeihen

przykłady:

(1.1) Der Schmerz verzog ihr Gesicht. → Ból skrzywił jej twarz.

(1.2) Das Brett hat sich verzogen. → (Ta) deska się wypaczyła.

(1.3) Ihr habt das Kind unmöglich verzogen. → Rozpuściliście to dziecko niemożliwie.

(1.4) Der Nebel verzieht sich bald. → Mgła wkrótce się rozejdzie.

(1.5) Ich verziehe mich besser in mein Zimmer. → Usunę się lepiej do mojego pokoju.

(1.6) Verzieh dich! → Znikaj!

(1.7) Dann bin ich nach Frankreich verzogen. → Potem przeniosłam/przeniosłem się do Francji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verzug m

przym. verzogen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: ziehen • abziehen • anziehen • aufziehen • ausziehen • beiziehen • beziehen • durchziehen • einziehen • entziehen • erziehen • herziehen • hinterziehen • hinziehen • mitziehen • nachziehen • überziehen • umziehen • unterziehen • verziehen • vorziehen • weiterziehen • zuziehen • zurückziehen • zusammenziehen

źródła: