verlegen

verlegen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [feɐˈleːɡən] IPA: [ˌfɛɐ̯ˈleːktə] IPA: [ˌfɛɐ̯ˈleːkt]

^{ⓘ ⓘ ⓘ} wymowa austriacka^ⓘ

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) przekładać, przełożyć, przenosić, przenieść

(1.2) przemieszczać, przemieścić

(1.3) wydawać, wydać

przymiotnik

(2.1) zakłopotany

odmiana:

(1.1-3) verlegen (verlegt), verlegte, verlegt (haben)

(2.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der verlegene ein verlegener verlegener	die verlegene eine verlegene verlegene	das verlegene ein verlegenes verlegenes	die verlegenen verlegenen verlegene
Gen.	słaba mieszana mocna	des verlegenen eines verlegenen verlegenen	der verlegenen einer verlegenen verlegener	des verlegenen eines verlegenen verlegenen	der verlegenen verlegenen verlegener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem verlegenen einem verlegenen verlegenem	der verlegenen einer verlegenen verlegener	dem verlegenen einem verlegenen verlegenem	den verlegenen verlegenen verlegenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den verlegenen einen verlegenen verlegenen	die verlegene eine verlegene verlegene	das verlegene ein verlegenes verlegenes	die verlegenen verlegenen verlegene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) Bücher / Zeitschriften / Zeitungen verlegen

synonimy:

(1.3) herausgeben, publizieren, veröffentlichen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verlegen n, Verlag m, Verlegung ż, Verleger m, Verlegerin ż, Verlegenheit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

• zobacz też: legen • ablegen • anlegen • auflegen • auslegen • belegen • beilegen • darlegen • durchlegen • einlegen • erlegen • herlegen • hinlegen • hinterlegen • nachlegen • umlegen • unterlegen • überlegen • verlegen • vorlegen • weglegen • zerlegen • zulegen • zurücklegen
• zobacz też: verlegen • vorverlegen • zurückverlegen

źródła: