verfallen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[fɛɐ̯ˈfalən]
?/i
znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony, nieprzechodni

(1.1) rozpadać się, rozpaść się, upadać, upaść (np. o budowli, tradycjach)
(1.2) opadać, opaść z sił, mizernieć, zmizernieć
(1.3) popadać, popaść, wpadać, wpaść (np. w euforię, wściekłość)
(1.4) wygasać, wygasnąć, tracić, stracić ważność, ulegać, ulec przeterminowaniu
(1.5) popadać, popaść, uzależniać się, uzależnić się (np. o hazardzie)
(1.6) wpadać, wpaść, przechodzić, przejść (np. w gwarę, sen)
(1.7) wpadać, wpaść, wymyślać, wymyślić, uroić sobie

przymiotnik

(2.1) upadły
(2.2) przepadły, nieważny
odmiana:
(1.1-7)[1] verfallen (verfällt), verfiel, verfallen (sein)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Das alte Haus verfällt zusehends. → (Ten) stary dom rozpada się w oczach.
(1.4) Diese Medikamente sind bereits verfallen.Te leki straciły już ważność.
składnia:
kolokacje:
(1.1) verfallen lassenverfallen seinzusehends verfallen
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Verfallen n, Verfall m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: fallenabfallenanfallenauffallenauseinanderfallen ausfallenbefallenbeifallendahinfallendarüberfallendurchfalleneinfallenentfallenfortfallengefallenherabfallenherausfallenherfallenherunterfallenhinauffallenmissfallenumfallenüberfallenverfallenwegfallenzerfallenzufallenzurückfallenzusammenfallen
źródła: