Wikisłownik

vereor

vereor (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) bać się, lękać się, czuć lęk[1]
(1.2) poważać, odczuwać respekt[2], czcić[3]
odmiana:
(1.1-2) vereor, verērī, veritus sum (koniugacja II, verbum deponens)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) timeo, metuo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. revereor
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „vereor” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 723.
  2. ↑ Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. I-Z, tom 2, Warszawa 2001, s. 943, ISBN 83-7195-472-7.
  3. ↑ Słownik łacińsko-polski, opr. Kazimierz Kumaniecki, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 1997, ISBN 8371951523.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=vereor&oldid=8101034”