verbale

verbale (język francuski)

wymowa:

IPA: /vɛʁ.bal/

​

znaczenia:

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) ż lp od: verbal

odmiana:

(1.1) lp verbal m, verbale ż; lm verbaux m, verbales ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

verbale (język włoski)

wymowa:

IPA: /ver.ˈba.le/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) słowny, ustny, werbalny

(1.2) gram. czasownikowy, werbalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) protokół

odmiana:

(1.1-2) lp verbale m ż; lm verbali m ż

(2.1) lp verbale; lm verbali

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) flessione verbale → fleksja czasownikowa • aggettivi / nomi verbali → przymiotniki / rzeczowniki odczasownikowe

(2.1) verbale di un interrogatorio → protokół z przesłuchania • redigere / stendere il verbale → sporządzić protokół

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. verbalismo m, verbalista m ż, verbalizzazione ż, verbo m, verbosità ż

czas. verbalizzare

przym. verbalistico, verboso

przysł. verbalmente, verbosamente

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-2) p.łac. verbalis < łac. verbum

uwagi:

źródła: