ventus
ventus (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) wiatr, wicher[1]
- (1.2) przen. burza, zawierucha[1]
- (1.3) podmuch, powiew (wiatru, powietrza)[1]
- odmiana:
- (1.1-3) ventus, venti (deklinacja II)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) remis ventisque (=ventis remisque)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Hasło „ventus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 640.