vante (język szwedzki) edytuj

 
vantar (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rękawiczka (zwł. dziana)
odmiana:
(1.1) lp en vante, vanten; lm vantar, vantarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) handske
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) beklädnad, kläder
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe fingervante, silkesvante, torgvante, tumvante
fraza czasownikowa flyga som en vantelägga vantarna på någotslå vantarna i bordet
etymologia:
uwagi:
źródła: