vak

vak (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) worek

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	vak	vaky
dopełniacz	vaku	vaků
celownik	vaku	vakům
biernik	vak	vaky
wołacz	vaku	vaky
miejscownik	vaku	vacích
narzędnik	vakem	vaky

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vak (język szwedzki)

vak (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przerębel

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) czuwanie nocne

odmiana:

(1.1) lp en vak, vaken; lm vakar, vakarna

(2.1) lp ett vak, vaket; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ishål, isvak

(2.1) vakande, nattvak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2.1) czas. vaka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

vak (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ślepy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vakság, vakítás, vakulás

czas. vakít, vakul

przym. vakító

przysł. vakon

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: