vänja
vänja (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) przyzwyczajać kogoś
czasownik zwrotny vänja sig
- (2.1) przyzwyczajać się, nawykać
- odmiana:
- (1) att vänja, vänjer, vande, vant, vänj! ; pres. part. vänjande, perf. part. vand
- przykłady:
- składnia:
- (1.1) vänja någon vid något → przyzwyczajać kogoś do czegoś
- (2.1) vänja sig vid något → przyzwyczajać się do czegoś
- synonimy:
- (1.1) träna, drilla
- (2.1) bli van, anpassa sig
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- czasownik frazowy vänja av • vänja sig av
- złożenie czasownikowe avvänja, invänja
- złożenie przymiotnikowe invand
- etymologia:
- od szw. van → przyzwyczajony
- uwagi:
- zobacz też: Czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
- źródła: