uzbrojenie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌuzbrɔˈjɛ̇̃ɲɛ], AS[uzbroi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od uzbroić
(1.2) sprzęt bojowy, w który wyposażone jest wojsko
(1.3) osprzęt, armatura
(1.4) bud. wyposażenie budynku lub terenu związane z doprowadzeniem mediów
(1.5) żegl. wyposażenie statku żaglowego, składające się z omasztowania, ożaglowania i olinowania
(1.6) ekon. zob. techniczne uzbrojenie pracy
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Poniesione wydatki na zakup pojazdu nie pozwoliły nam na pełne uzbrojenie go w sprzęt ratowniczo-gaśniczy. (z Internetu)
(1.2) Uzbrojenie tego oddziału ppanc. będzie składać się z 4 karabinów ppanc. pozwalających na penetrację pancerza grubości do 80 mm na lawetach trójnogich oraz 4 dział o penetracji do 100 mm w obudowach pancernych ale bez granatników w rodzaju Bazooki.
(1.4) Uzbrojenie sieci wodociągowej będzie składać się z 4 hydrantów podziemnych ppoż. DN 80 mm z zasuwami odcinającymi DN 80 mm na odejściach trójników oraz 4 zasuw liniowych DN 100 mm w obudowach teleskopowych i skrzynkach rodzaju B (wg PN-M-74081).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. uzbroić dk., uzbrajać ndk.
ims. uzbrojony
rzecz. uzbrajanie n, zbroja ż
przym. uzbrojony, uzbrojeniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: techniczne uzbrojenie pracy
źródła: