uzębienie
uzębienie (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. stomat. anat. zestaw wszystkich zębów u danego osobnika; zob. też uzębienie w Wikipedii
- (1.2) techn. komplet zębów w określonych narzędziach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uzębienie uzębienia dopełniacz uzębienia uzębień celownik uzębieniu uzębieniom biernik uzębienie uzębienia narzędnik uzębieniem uzębieniami miejscownik uzębieniu uzębieniach wołacz uzębienie uzębienia
- przykłady:
- (1.1) Siekacze, kły i zęby trzonowe uzębienia mlecznego zastępowane są zębami stałymi: siekaczami, kłami i zębami przedtrzonowymi.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) uzębienie bunodontyczne / difiodontyczne / heterodontyczne / homodontyczne / lofodontyczne / mleczne / monofiodontyczne / polifiodontyczne / sekodontyczne / selenodontyczne / stałe / tekodontowe
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dentition, set of teeth
- baskijski: (1.1) hortzeria
- interlingua: (1.1) dentatura
- łaciński: (1.1) dentatura ż, dentura ż
- ukraiński: (1.1) зу́би
- węgierski: (1.1) fogazat; (1.2) fogazat
- włoski: (1.1) dentatura ż; (1.2) dentatura ż
- źródła: