uwodziciel
uwodziciel (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uwodziciel uwodziciele dopełniacz uwodziciela uwodzicieli celownik uwodzicielowi uwodzicielom biernik uwodziciela uwodzicieli narzędnik uwodzicielem uwodzicielami miejscownik uwodzicielu uwodzicielach wołacz uwodzicielu uwodziciele
- przykłady:
- (1.1) Hrabina została poinformowana o reputacji tego uwodziciela.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) absztyfikant, bawidamek, casanova, donżuan, flirciarz, kobieciarz, kokiet, lew salonowy, lowelas, playboy; pot. babiarz, czaruś, kogut, podrywacz; żart. pożeracz niewieścich serc; posp. dziwkarz; wulg. kurwiarz; przest. bałamut, bałamutnik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uwodzicielstwo n
- forma żeńska uwodzicielka ż
- czas. uwodzić ndk., uwieść dk.
- przym. uwodzicielski
- przysł. uwodzicielsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) seducer
- baskijski: (1.1) limurtzaile
- chorwacki: (1.1) zavodnik
- esperanto: (1.1) delogisto
- francuski: (1.1) séducteur m
- hiszpański: (1.1) seductor m
- jidysz: (1.1) פֿרויען־יעגער m (frojen-jeger)
- nowogrecki: (1.1) ξελογιαστής m
- źródła: