uwa (język hausa) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matka[1]
odmiana:
(1.1) lm uwaï[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) inna, iya, mahaifiya, umma
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 James Frederick Schön, Vocabulary of the Haussa Language, Missionary Society, 1843, s. 61.

uwa (język keczua) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. winogrono
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz keczua, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

uwa (język wilamowski) edytuj

 
uwa (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
ūva
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) piec[1][2]

przysłówek

(2.1) z góry[1]
(2.2) na wierzchu

temat słowotwórczy

(3.1) (w złożeniach) dotyczący, odnoszący się do pieca
odmiana:
(1.1) lp uwa; lm uwa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) uwabank / uwabaonkuwaśtaen / uwaśtanuwaśyssuł / uwasiysułuwatjyla
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 300,313.
  2.   Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.