utylitarystyczny
utylitarystyczny (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌutɨlʲitarɨˈstɨʧ̑nɨ], AS: [utylʹitarystyčny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik utylitarystyczny utylitarystyczna utylitarystyczne utylitarystyczni utylitarystyczne dopełniacz utylitarystycznego utylitarystycznej utylitarystycznego utylitarystycznych celownik utylitarystycznemu utylitarystycznej utylitarystycznemu utylitarystycznym biernik utylitarystycznego utylitarystyczny utylitarystyczną utylitarystyczne utylitarystycznych utylitarystyczne narzędnik utylitarystycznym utylitarystyczną utylitarystycznym utylitarystycznymi miejscownik utylitarystycznym utylitarystycznej utylitarystycznym utylitarystycznych wołacz utylitarystyczny utylitarystyczna utylitarystyczne utylitarystyczni utylitarystyczne
- przykłady:
- (1.1) Antykoncepcja nieuchronnie generuje też swoistą mentalność utylitarystyczną — dążenie do maksymalizacji przyjemności[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. utylitaryzm m, utylitarysta m, utylitarystka ż
- przysł. utylitarystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) utilitarianist
- białoruski: (1.1) утылітарысцкі
- rosyjski: (1.1) утилитаристический
- słowacki: (1.1) utilitaristický
- ukraiński: (1.1) утилітаристський
- źródła:
- ↑ Maciej Zięba, Niezwykły pontyfikat / z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.