utrzymanka
utrzymanka (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌuṭʃɨ̃ˈmãnka], AS: [uṭšỹmãnka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pejor. kobieta utrzymywana przez kochanka[1]
- (1.2) środ. reg. żart. uchwyt umożliwiający trzymanie naczynia wypełnionego gorącym płynem
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. i B. lp od: utrzymanek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik utrzymanka utrzymanki dopełniacz utrzymanki utrzymanek celownik utrzymance utrzymankom biernik utrzymankę utrzymanki narzędnik utrzymanką utrzymankami miejscownik utrzymance utrzymankach wołacz utrzymanko utrzymanki
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.2) uchwyt
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. utrzymanie n, utrzymywanie n
- forma męska utrzymanek m
- czas. utrzymać dk., utrzymywać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. panna respektowa
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrzymanek
- angielski: (1.1) kept woman, bimbo; (1.2) hand-held tea glass holder, glass cup holder, tea cup holder
- francuski: (1.1) femme entretenue ż
- hiszpański: (1.1) mantenida ż
- niemiecki: (1.1) Mätresse ż
- rosyjski: (1.1) содержанка ż; (1.2) подстаканник m
- tajski: (1.1) ภรรยาลับ (pan.rá.yaa láp)
- węgierski: (1.1) kitartott nő
- włoski: (1.1) mantenuta ż
- źródła:
- ↑ Hasło „utrzymanka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.