utrzymać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uˈṭʃɨ̃maʨ̑], AS[uṭšmać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.udziąs.nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) aspekt dokonany od: utrzymywać
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Była ufna, jak każde dziecko. A ja pracowałam ciężko, żeby utrzymać, ubrać, wykształcić[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utrzymanie n, utrzymywanie n, utrzymanek m, utrzymanka ż
czas. trzymać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: utrzymywać
źródła:
  1. Teresa Bojarska, Świtanie, przemijanie, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.