utrapieniec (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba nieznośna, sprawiająca innym kłopoty
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nicpoń
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utrapienie n
przym. utrapiony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: