utrapieniec

utrapieniec (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba nieznośna, sprawiająca innym kłopoty

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nicpoń

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. utrapienie n

przym. utrapiony

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pest, nuisance, bryt. little perisher
• niemiecki: (1.1) Quälgeist m

źródła: