utopiec

utopiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lud. mit. słow. demon wodny; zob. też utopiec w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	utopiec	utopce
dopełniacz	utopca	utopców
celownik	utopcowi	utopcom
biernik	utopca	utopców
narzędnik	utopcem	utopcami
miejscownik	utopcu	utopcach
wołacz	utopcu	utopce

przykłady:

(1.1) Wiara w utopce była na tyle mocno zakorzeniona, iż swój oddźwięk znalazła w folklorze chrześcijańskim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) utopek, utopel, utoplec, utopnik, utoplaszek, utopluszek, besterman, czarny chłopek, czarny chopek, hasterman, jaroszek, łutopiec, waserman, wasermon, wasermun, rarek, topielec; gw. (Górny Śląsk) utopek, utoplec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. topielica ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• wilamowski: (1.1) utopiec m

źródła:

utopiec (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) lud. mit. słow. demon wodny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: