utlänning (język szwedzki) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) cudzoziemiec, obcokrajowiec[1]
odmiana:
(1.1) en utlänning, utlänningen, utlänningar, utlänningarna
przykłady:
(1.1) Under 60- och 70-talet kom en halv miljon utlänningar till Sverige för att arbeta.W latach 60. i 70. do Szwecji przybyło pół miliona obcokrajowców do pracy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) utlänningshat
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. utland, utländska
przym. utländsk
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1239.