utlänning
utlänning (język szwedzki) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) cudzoziemiec, obcokrajowiec[1]
- odmiana:
- (1.1) en utlänning, utlänningen, utlänningar, utlänningarna
- przykłady:
- (1.1) Under 60- och 70-talet kom en halv miljon utlänningar till Sverige för att arbeta. → W latach 60. i 70. do Szwecji przybyło pół miliona obcokrajowców do pracy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) utlänningshat
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1239.