ustawiczność

ustawiczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest ustawiczne; cecha tych, którzy są ustawiczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ustawiczność	ustawiczności
dopełniacz	ustawiczności	ustawiczności
celownik	ustawiczności	ustawicznościom
biernik	ustawiczność	ustawiczności
narzędnik	ustawicznością	ustawicznościami
miejscownik	ustawiczności	ustawicznościach
wołacz	ustawiczności	ustawiczności

przykłady:

składnia:

(1.1) ustawiczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ustawiczny

przysł. ustawicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ustawiczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: