ustępować

ustępować (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. ustąpić)

(1.1) dawać wolne miejsce lub drogę

(1.2) rezygnować ze swoich korzyści lub praw, zrzekać się na czyjąś korzyść

(1.3) pod naciskiem zmieniać postępowanie lub stanowisko

(1.4) przestawać (lub coraz mniej) się objawiać lub występować

(1.5) być gorszym pod pewnym względem

odmiana:

przykłady:

(1.1) Gdy nie ma chodnika, pieszy powinien iść lewą stroną drogi i ustępować miejsca nadjeżdżającym pojazdom.

(1.1) Jestem legalnie wybranym prezydentem i nie zamierzam ustępować z urzędu.

(1.2) Leży w naturze kobiet nic nie ustępować ze swoich praw.

(1.3) Nie będę ustępował przed szantażem.

(1.3) Osobniki słabsze, nieprzygotowane na walkę, ustępują albo giną.

(1.4) Ból łydki powoli ustępuje, jednak drętwienie stopy cały czas się utrzymuje.

(1.5) Urodą i wdziękiem nie ustępowała innym uczestniczkom konkursu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ustępować pierwszeństwa / miejsca • ustępować ze stanowiska / z urzędu

(1.2) ustępować z ceny

(1.3) ustępować argumentom • ustępować dla świętego spokoju

synonimy:

(1.1) usuwać się, wycofywać się, zwalniać

(1.2) rezygnować, zrzekać się

(1.3) poddawać się, ulegać, zgadzać się, mięknąć, dawać za wygraną

(1.4) przemijać, przechodzić, cofać się, zanikać, łagodnieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ustąpić

rzecz. ustępliwość ż, ustępstwo n

przym. ustępliwy, nieustępliwy

związki frazeologiczne:

ustępować z placu • ustępować pola • mądry głupiemu ustępuje

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) give, give place, give way, concede; (1.3) step down, yield, defer, retreat, acquiesce, budge, cave in, relent; (1.4) recede, retreat, subside, abate, ebb
• szwedzki: (1.1) lämna (sin plats), gå åt sidan, gå ur vägen, avgå; (1.2) avstå, avsäga sig, frånsäga sig, ge / göra avkall; (1.3) ge efter, ge vika; (1.4) gå över, avta, stillna, bedarra, mojna; (1.5) stå efter, ligga under, vara underlägsen
• tuvalu: (1.3) gauai

źródła: