ustępliwy (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌustɛ̃mˈplʲivɨ], AS[ustẽmplʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o człowieku, instytucji itp.: taki, który jest skłonny do ustępstw[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Istnieje opinia, że nasz rząd jest zbyt ustępliwy wobec Brukseli.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / stać się / stawać się ustępliwym
synonimy:
(1.1) ugodowy, uległy, spolegliwy
antonimy:
(1.1) nieustępliwy, nieugięty
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ustępstwo n, ustępliwość ż, ustęp m, ustąpienie n, ustępowanie n
czas. ustępować ndk., ustąpić dk.
przysł. ustępliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „ustępliwy” w: SJP.pl.