urgentný (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pilny, naglący
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) urgentná správa • urgentný prípad
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. urgentnosť ż
przysł. urgentne
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: