uprzyjemnić (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌupʃɨˈjɛ̃mʲɲit͡ɕ], AS[upšyi ̯mʹńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. uprzyjemniać)

(1.1) zob. uprzyjemniać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Moim zdaniem, istnieją dwa powody, dla których ludzie słuchają muzyki: aby pomóc sobie w życiu lub aby je uprzyjemnić[1].
(1.1) Komisarz (…) tłumaczył, że kazał grać symfonię, by uprzyjemnić służbę policjantom[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przyjemniaczek mos, przyjemność ż, uprzyjemnienie n
przysł. przyjemnie
przym. przyjemny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uprzyjemniać
źródła:
  1. Tomasz Raczek, Pies na telewizję, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Wojciech Jagielski, HONGKONG, „Gazeta Wyborcza”, 03/07/1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.