upić (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈupʲiʨ̑], AS[upʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. upijać)

(1.1) wziąć łyka z wierzchu
(1.2) doprowadzić kogoś do stanu upojenia alkoholowego

czasownik zwrotny dokonany upić się (ndk. upijać się)

(2.1) wejść w stan upojenia alkoholowego, stać się pijanym
odmiana:
(1.1-2) koniugacja Xa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nadpić
(1.2) spoić; pot. spić
(2.1) spić się, schlać się, skuć się; wulg. nawalić się, najebać się, napierdolić się, ubzdryngolić się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. upicie n, upijanie n, picie n, pijanie n, pijalnia ż, pijawka ż, pijak m, pijaczka ż, pijawa ż, pijus mos, pijaństwo n
czas. upijać ndk., pić ndk.
przym. niedopity, pitny
związki frazeologiczne:
upić się jak świnia
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: upijać
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: upijać się
źródła: