upadłość
upadłość (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ekon. praw. niewypłacalność, niemożność wywiązywania się z przyjętych zobowiązań przez dłużnika[1]
- (1.2) daw. fakt, że ktoś upadł, że coś upadło[2]
- odmiana:
- (1.1-2) blm[2],
przypadek liczba pojedyncza mianownik upadłość dopełniacz upadłości celownik upadłości biernik upadłość narzędnik upadłością miejscownik upadłości wołacz upadłości
- przykłady:
- (1.1) Najbardziej racjonalnym rozwiązaniem byłoby zwolnienie pracowników i ogłoszenie upadłości.
- (1.1) Początkiem jej końca stał się dzień 18 sierpnia 1992 roku, gdy ogłoszono upadłość spółki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) upadłość konsumencka / likwidacyjna
- synonimy:
- (1.1) bankructwo, niewypłacalność; pot. plajta
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. upadanie n, upadek m, upadły mos
- czas. upadać ndk., upaść dk.
- przym. upadłościowy, upadły
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bankruptcy, insolvency
- hiszpański: (1.1) quiebra ż, bancarrota ż
- nowogrecki: (1.1) πτώχευση ż, χρεοκοπία ż
- źródła: