unstrittig

unstrittig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʊnˌʃtʀɪtɪç]

podział przy przenoszeniu wyrazu: un•strit•tig

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezsprzeczny, bezsporny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der unstrittige ein unstrittiger unstrittiger	die unstrittige eine unstrittige unstrittige	das unstrittige ein unstrittiges unstrittiges	die unstrittigen unstrittigen unstrittige
Gen.	słaba mieszana mocna	des unstrittigen eines unstrittigen unstrittigen	der unstrittigen einer unstrittigen unstrittiger	des unstrittigen eines unstrittigen unstrittigen	der unstrittigen unstrittigen unstrittiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem unstrittigen einem unstrittigen unstrittigem	der unstrittigen einer unstrittigen unstrittiger	dem unstrittigen einem unstrittigen unstrittigem	den unstrittigen unstrittigen unstrittigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den unstrittigen einen unstrittigen unstrittigen	die unstrittige eine unstrittige unstrittige	das unstrittige ein unstrittiges unstrittiges	die unstrittigen unstrittigen unstrittige
stopień wyższy (Komparativ) unstrittiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der unstrittigere ein unstrittigerer unstrittigerer die unstrittigere eine unstrittigere unstrittigere das unstrittigere ein unstrittigeres unstrittigeres die unstrittigeren unstrittigeren unstrittigere Gen. słaba mieszana mocna des unstrittigeren eines unstrittigeren unstrittigeren der unstrittigeren einer unstrittigeren unstrittigerer des unstrittigeren eines unstrittigeren unstrittigeren der unstrittigeren unstrittigeren unstrittigerer Dat. słaba mieszana mocna dem unstrittigeren einem unstrittigeren unstrittigerem der unstrittigeren einer unstrittigeren unstrittigerer dem unstrittigeren einem unstrittigeren unstrittigerem den unstrittigeren unstrittigeren unstrittigeren Akk. słaba mieszana mocna den unstrittigeren einen unstrittigeren unstrittigeren die unstrittigere eine unstrittigere unstrittigere das unstrittigere ein unstrittigeres unstrittigeres die unstrittigeren unstrittigeren unstrittigere
stopień najwyższy (Superlativ) unstrittigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der unstrittigste ein unstrittigster unstrittigster die unstrittigste eine unstrittigste unstrittigste das unstrittigste ein unstrittigstes unstrittigstes die unstrittigsten unstrittigsten unstrittigste Gen. słaba mieszana mocna des unstrittigsten eines unstrittigsten unstrittigsten der unstrittigsten einer unstrittigsten unstrittigster des unstrittigsten eines unstrittigsten unstrittigsten der unstrittigsten unstrittigsten unstrittigster Dat. słaba mieszana mocna dem unstrittigsten einem unstrittigsten unstrittigstem der unstrittigsten einer unstrittigsten unstrittigster dem unstrittigsten einem unstrittigsten unstrittigstem den unstrittigsten unstrittigsten unstrittigsten Akk. słaba mieszana mocna den unstrittigsten einen unstrittigsten unstrittigsten die unstrittigste eine unstrittigste unstrittigste das unstrittigste ein unstrittigstes unstrittigstes die unstrittigsten unstrittigsten unstrittigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) strittig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: