unormować (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. brak)

(1.1) ująć w normy, przepisy, prawidła itp.
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. unormowanie n, normalizacja ż, anormalność ż, norma ż
czas. normować ndk.
przym. normatywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: