undfallenhet

undfallenhet (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ustępliwość, uległość

odmiana:

(1.1) lp en undfallenhet, undfallenheten; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) medgörlighet, foglighet, undergivenhet

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. undfalla

przym. undfallen, undfallande

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. undfallen + -het → ustępliwy + …tworzy rzeczownik

uwagi:

źródła: