umano

umano (język włoski)

wymowa:

IPA: /uˈmano/

podział przy przenoszeniu wyrazu: u•ma•no

​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ludzki, człowieczy

(1.2) ludzki, wyrozumiały, litościwy

(1.3) ludzki, naturalny, normalny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) rzecz ludzka; to, co ludzkie

(2.2) książk. (zwykle w lm) ludzie, istoty ludzkie

odmiana:

(1.1-3) lp umano m, umana ż; lm umani m, umane ż

(2.1) lp umano; blm

przykłady:

(1.2) Non ho mai visto una persona più umana di lui. → Nigdy nie widziałem/-am osoby bardziej wyrozumiałej od niego.

(1.3) La paura è umana. → Strach jest rzeczą ludzką.

(2.1) Il suo sguardo non aveva più nulla di umano. → Jego/Jej spojrzenie nie miało już w sobie nic ludzkiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) anatomia umana → anatomia człowieka • essere umano → istota ludzka • diritti umani → prawa człowieka

synonimy:

(1.2) benigno, compassionevole, comprensivo, magnanimo

(1.3) naturale, normale

(2.2) esseri umani, genere umano, gente, umanità, uomini

antonimy:

(1.1) animale, animalesco, bestiale, divino

(1.2) bestiale, crudele, disumano, inumano, spietato

(1.3) anormale, innaturale

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uomo m, umanità ż, umanitario m, umanitaria ż, umanitarismo m, umanazione ż, umanizzazione ż, umanesimo m, umanista m ż, umanistica ż

czas. umanare, umanarsi, umanizzare, umanizzarsi

przym. umanitario, umanitaristico, umanato, umanizzato, umanista, umanistico, disumano

przysł. umanamente, umanitariamente, umanisticamente

związki frazeologiczne:

(1.3) przysłowie: errare è umano → błądzić jest rzeczą ludzką

etymologia:

łac. humanus < łac. homo

uwagi:

źródła: