ulicznik

ulicznik (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pogard. przest. chłopiec przebywający przez większość czasu na ulicy, poza domem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ulicznik	ulicznicy
dopełniacz	ulicznika	uliczników
celownik	ulicznikowi	ulicznikom
biernik	ulicznika	uliczników
narzędnik	ulicznikiem	ulicznikami
miejscownik	uliczniku	ulicznikach
wołacz	uliczniku	ulicznicy
depr. M. i W. lm: (te) uliczniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) andrus, baciar, batiar, gawrosz, łobuz, łobuziak, wisus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ulicznikostwo n, ulica ż, ulicznica ż

przym. ulicznikowski, uliczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ulica + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) uličník m
• esperanto: (1.1) stratbubo, stratulaĉo
• niemiecki: (1.1) Straßenjunge m
• węgierski: (1.1) utcagyerek

źródła: