uległość

uległość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co uległe; cecha tych, którzy są ulegli

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	uległość	uległości
dopełniacz	uległości	uległości
celownik	uległości	uległościom
biernik	uległość	uległości
narzędnik	uległością	uległościami
miejscownik	uległości	uległościach
wołacz	uległości	uległości

przykłady:

składnia:

(1.1) uległość + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ustępliwość, potulność, spolegliwość, uniżoność

antonimy:

(1.1) stanowczość

hiperonimy:

(1.1) cecha, wada

hiponimy:

(1.1) bezwolność, czołobitność, kapitulanctwo, pantoflarstwo, posłuszeństwo, ugodowość

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uleganie n, ulegnięcie n

czas. ulegać ndk., ulegnąć dk., ulec dk.

przym. uległy

przysł. ulegle

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. uległy + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) submission, compliance
• hiszpański: (1.1) sumisión ż, sometimiento m
• rosyjski: (1.1) подчинение n, покорность ż
• szwedzki: (1.1) eftergivenhet w, medgörlighet w, foglighet w, undfallenhet w, vekhet w, svaghet w
• włoski: (1.1) soggezione ż

źródła: