układny

układny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zachowujący się w sposób bardzo uprzejmy, czasem z chęci przypodobania się ktoś

(1.2) będący wyrazem układnego (1.1) zachowania

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	układny		układna	układne	układni	układne
dopełniacz	układnego		układnej	układnego	układnych
celownik	układnemu		układnej	układnemu	układnym
biernik	układnego	układny	układną	układne	układnych	układne
narzędnik	układnym		układną	układnym	układnymi
miejscownik	układnym		układnej	układnym	układnych
wołacz	układny		układna	układne	układni	układne
stopień wyższy układniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik układniejszy układniejsza układniejsze układniejsi układniejsze dopełniacz układniejszego układniejszej układniejszego układniejszych celownik układniejszemu układniejszej układniejszemu układniejszym biernik układniejszego układniejszy układniejszą układniejsze układniejszych układniejsze narzędnik układniejszym układniejszą układniejszym układniejszymi miejscownik układniejszym układniejszej układniejszym układniejszych wołacz układniejszy układniejsza układniejsze układniejsi układniejsze
stopień najwyższy najukładniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najukładniejszy najukładniejsza najukładniejsze najukładniejsi najukładniejsze dopełniacz najukładniejszego najukładniejszej najukładniejszego najukładniejszych celownik najukładniejszemu najukładniejszej najukładniejszemu najukładniejszym biernik najukładniejszego najukładniejszy najukładniejszą najukładniejsze najukładniejszych najukładniejsze narzędnik najukładniejszym najukładniejszą najukładniejszym najukładniejszymi miejscownik najukładniejszym najukładniejszej najukładniejszym najukładniejszych wołacz najukładniejszy najukładniejsza najukładniejsze najukładniejsi najukładniejsze

przykłady:

(1.1) Buchalter firmy „Mojżesz Katz” był gburem. Pan Katz wyrzucił go i przyjął nowego buchaltera. Był to anioł i wersalczyk w jednej osobie: cichy, spokojny, grzeczny, układny, słowa głośnego nie umiał powiedzieć.

(1.2) Wcale przecież nie zalecam rozpasanego erotyzmu, odrzuca mnie to, ale ten zbyt układny język jest nie do zniesienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. układność ż, układ m, układzik m, układanka ż, układanie n, ułożenie n, kładzenie n, składanie n, złożenie n, układacz m, układaczka ż, układnica ż

czas. układać ndk., kłaść ndk., łożyć ndk., składać ndk., poukładać dk., ułożyć dk., złożyć dk.

przysł. układnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• francuski: (1.1) facile; (1.2) facile
• hiszpański: (1.1) civil; (1.2) civil
• interlingua: (1.1) mansuete, palatian; (1.2) mansuete, palatian
• słowacki: (1.1) zdvorilý; (1.2) zdvorilý
• włoski: (1.1) composto; (1.2) composto

źródła: