ugryźć się w język

ugryźć się w język (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈuɡrɨɕʨ̑‿ɕɛ ˈvʲ‿jɛ̃w̃zɨk], AS[ugryść‿śe vʹ‿i ̯ũ̯zyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.denazal.asynch. ę zmięk. międzywyr.przyim. nie tw. syl.zestr. akc.
?/i
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) przen. powstrzymać się w ostatniej chwili od powiedzenia czegoś
odmiana:
(1.1) zob. ugryźć, reszta wyrazów nieodm.
przykłady:
(1.1) Już chciałem jej powiedzieć, co dostanie od ciebie na urodziny, ale na szczęście ugryzłem się w język.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) „uniemożliwić językowi wypowiedzenie czegoś”
uwagi:
(1.1) tylko w aspekcie dokonanym; porównaj mieć na końcu języka
(1.1) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła: