udzielny książę (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uˈʥ̑ɛlnɨ ˈcɕɔ̃w̃ʒɛ], AS[uʒ́elny ḱśõũ̯že], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.denazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) suwerenny książę określonej dzielnicy, księstwa, uniezależniony faktycznie od władzy zwierzchniej[1]
(1.2) przen. człowiek dumny, wyniosły, nie zwracający uwagi na innych
odmiana:
(1.1-2) związek zgody, zob. udzielny, książę
przykłady:
(1.2) Ten udzielny książę nawet herbaty sobie sam nie zrobi, wszystko mu trzeba podstawić pod nos.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.2) forma żeńska udzielna księżna
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „książę” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.