uczłowieczyć (język polski)

edytuj
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. uczłowieczać)

(1.1) przypisać cechy ludzkie
(1.2) uczynić bardziej ludzkim

czasownik zwrotny dokonany uczłowieczyć się (ndk. uczłowieczać się)

(2.1) nabrać cech ludzkich
(2.2) stać się bardziej ludzkim, dobrym w sensie moralnym
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
(2.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
(1.1) uczłowieczyć + B.nie uczłowieczyć + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uczłowieczanie n, uczłowieczenie n, nadczłowiek mos, człowieczek mos, człowiek mos, człowieki mos
czas. uczłowieczać ndk.
przym. uczłowieczony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. u- + człowiek + -yć
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: uczłowieczać
źródła: