uchodźca (język polski) edytuj

 
uchodźcy (1.1)
 
uchodźcy (1.1)
wymowa:
IPA[uˈxɔʨ̑ʦ̑a], AS[uχoćca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która musiała opuścić swój kraj ze względu na wojnę, prześladowania lub klęski żywiołowe; zob. też uchodźca w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dla niektórych uchodźców z Iraku Syria jest jedynie przystankiem na drodze do Europy, Stanów Zjednoczonych czy Australii, dla większości stanowi miejsce schronienia, gdzie próbują odbudowaćnormalneżycie[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) Światowy Dzień Uchodźcy • uchodźca polityczny / wojennynadać / przyznać / ubiegać się o status uchodźcy • obóz dla uchodźcówfala / grupa / rzesza uchodźców
synonimy:
(1.1) wychodźca
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) emigrant
hiponimy:
(1.1) azylant, uciekinier, wygnaniec
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uchodźstwo n, uchodzenie n
forma żeńska uchodźczyni ż
czas. uchodzić ndk., ujść dk.
przym. uchodźczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  • zob. też uchodźca w Wikicytatach
  • Słowo „uchodźca” zostało uznane „Słowem roku 2015”[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „uchodźca” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Le Monde Diplomatique: Zapomniani uchodźcy
  3. Słowo roku 2015: UCHODŹCA, www.slowanaczasie.uw.edu.pl.