ubytek

ubytek (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈbɨtɛk], AS: [ubytek]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) strata, uszczerbek, różnica ilościowa pomiędzy stanem pierwotnym a aktualnym

(1.2) stomat. fragment zęba zaatakowany próchnicą

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ubytek	ubytki
dopełniacz	ubytku	ubytków
celownik	ubytkowi	ubytkom
biernik	ubytek	ubytki
narzędnik	ubytkiem	ubytkami
miejscownik	ubytku	ubytkach
wołacz	ubytku	ubytki

przykłady:

(1.2) 10 lat temu w Norwegii zakazano wypełniania ubytków w zębach mieszanką rtęci – amalgamatem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strata, ubywanie, utrata brak, deficyt, niedobór, niedomiar, niedostatek

(1.2) pot. dziura (w zębie)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ubywać

rzecz. bywalec mos, ubywanie ndk., ubycie dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) cavity
• duński: (1.2) hul n
• hiszpański: (1.1) merma ż, desgaste m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) убыток m

źródła: