używka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[uˈʒɨfka], AS[užyfka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) produkt spożywczy, zwykle nie mający wartości odżywczej, działający pobudzająco na organizm ludzki[1]
(1.2) pot. coś, co było już używane
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.2) nówka
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) kawa, tytoń, alkohol, snus, betel, marihuana, tabaka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. używanie n, użycie n, użytkownik m, użytkowniczka ż, użytek m, użytkowanie n
czas. używać ndk., użyć dk., użytkować ndk.
przym. używkowy, użytkowy, używany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „używka” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.