tytułować

tytułować (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɨtuˈwɔvaʨ̑], AS: [tytuu̯ovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) nadawać czemuś tytuł, nazwę

(1.2) wypowiadać czyjś tytuł podczas mówienia o nim lub do niego

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		tytułować
czas teraźniejszy		tytułuję	tytułujesz	tytułuje	tytułujemy	tytułujecie	tytułują
czas przeszły	m	tytułowałem	tytułowałeś	tytułował	tytułowaliśmy	tytułowaliście	tytułowali
	ż	tytułowałam	tytułowałaś	tytułowała	tytułowałyśmy	tytułowałyście	tytułowały
	n	tytułowałom	tytułowałoś	tytułowało
tryb rozkazujący		niech tytułuję	tytułuj	niech tytułuje	tytułujmy	tytułujcie	niech tytułują
pozostałe formy czas przyszły m będę tytułował, będę tytułować będziesz tytułował, będziesz tytułować będzie tytułował, będzie tytułować będziemy tytułowali, będziemy tytułować będziecie tytułowali, będziecie tytułować będą tytułowali, będą tytułować ż będę tytułowała, będę tytułować będziesz tytułowała, będziesz tytułować będzie tytułowała, będzie tytułować będziemy tytułowały, będziemy tytułować będziecie tytułowały, będziecie tytułować będą tytułowały, będą tytułować n będę tytułowało, będę tytułować będziesz tytułowało, będziesz tytułować będzie tytułowało, będzie tytułować czas zaprzeszły m tytułowałem był tytułowałeś był tytułował był tytułowaliśmy byli tytułowaliście byli tytułowali byli ż tytułowałam była tytułowałaś była tytułowała była tytułowałyśmy były tytułowałyście były tytułowały były n tytułowałom było tytułowałoś było tytułowało było forma bezosobowa czasu przeszłego tytułowano tryb przypuszczający m tytułowałbym, byłbym tytułował tytułowałbyś, byłbyś tytułował tytułowałby, byłby tytułował tytułowalibyśmy, bylibyśmy tytułowali tytułowalibyście, bylibyście tytułowali tytułowaliby, byliby tytułowali ż tytułowałabym, byłabym tytułowała tytułowałabyś, byłabyś tytułowała tytułowałaby, byłaby tytułowała tytułowałybyśmy, byłybyśmy tytułowały tytułowałybyście, byłybyście tytułowały tytułowałyby, byłyby tytułowały n tytułowałobym, byłobym tytułowało tytułowałobyś, byłobyś tytułowało tytułowałoby, byłoby tytułowało imiesłów przymiotnikowy czynny m tytułujący, nietytułujący ż tytułująca, nietytułująca tytułujące, nietytułujące n tytułujące, nietytułujące imiesłów przymiotnikowy bierny m tytułowany, nietytułowany tytułowani, nietytułowani ż tytułowana, nietytułowana tytułowane, nietytułowane n tytułowane, nietytułowane imiesłów przysłówkowy współczesny tytułując, nie tytułując rzeczownik odczasownikowy tytułowanie, nietytułowanie

przykłady:

(1.1) [Witkacy] jeden z rozdziałów Szkiców tytułuje: Ogólna teoria sztuki a kryteria oceny dzieł.

(1.2) Tym bardziej więc zdziwiło mnie, że w zapadłych wioskach Irlandczyk jest jakoś dziwnie tytułowany – ani to imieniem, ani nazwiskiem…

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tytuł m, tytulatura ż, tytułowanie n

czas. zatytułować dk.

przym. tytułowy, tytularny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) entitle
• białoruski: (1.2) тытулаваць
• chiński standardowy: (1.1) 称 (chēng); (1.2) 称 (chēng)
• esperanto: (1.1) titoli; (1.2) titoli
• litewski: (1.1) vadinti
• niemiecki: (1.1) titulieren
• rosyjski: (1.2) титуловать
• ukraiński: (1.2) титулувати
• włoski: (1.1) intitolare

źródła: